Eğitim Araştırmaları – Stanford’daki yeni bir araştırma, çocuklara çok fazla yön vermenin ters etki oluşturabileceğini ortaya koyuyor.
Çok fazla müdahale edilen ve aşırı yönlendirilen çocuklar, diğer zamanlarda davranışlarını ve duygularını düzenlemede daha fazla güçlük çekiyorlar.
Araştırmacılar, çocukların kendi problemlerini mümkün oldukça kendi başlarına çözmelerine izin verirken, çok fazla da başıboşluğun da zarar vereceğini; bu iki uç davranış konusunda bir denge sağlanmasını öneriyorlar.
Yeni bir çalışma “Aile Psikoloji Dergisi”nde yayımlanan, bu sorulara veriyor.
Stanford Eğitim Enstitüsü Doçenti Jelena Obradović liderliğindeki çalışma, ebeveynler için, dahil olmak önemli olsa da, çok fazla yön ve etkinin ters etki yapacağını ortaya koyuyor.
Helikopter Ebeveynliği
Eğitim Araştırmaları – Helikopter ebeveynliği, aşırı müdahil anne ve babaların tutumları konusunda Stanford’da yapılan araştırma önemli bulgular veriyor.
Araştırmacılar, önce anaokulu çağındaki çocukları etrafında ebeveyn davranışlarının videolarını izlediler. Yaşları dört ile altı arasında değişen toplam 102 çocuk, birinci basamak bakıcıları tarafından Stanford laboratuvarına getirildi. Çocuklara oyuncakları temizlemek, yeni oyunlar öğrenmek ve sorunları tartışmakla görevlendirildi. Araştırmacılar, yeni bir bulmacayı çözmeye çalışırken ebeveynlerin onlara ne kadar yön verdiği gibi, bakıcılarla olan etkileşimlerinin uzunluğunu zamanladı.
Yönergeler, düzeltmeler veya öneriler sağlamak veya soru sormak için daha sık devreye giren ebeveynlerin çocukları, uygun şekilde görevde olmasına rağmen, diğer zamanlarda davranışlarını ve duygularını düzenlemede daha fazla zorluk yaşadılar.
Bu çocuklar ayrıca, gecikmiş haz ve diğer yürütme işlevleri, dürtü kontrolüyle ilişkili beceriler ve dikkatlerini çekmek için rakip talepler arasında geçiş yapma yeteneği ölçüldü.
Laboratuvar koşulları göz önüne alındığında, -ebeveynler izlendiklerini biliyorlardı – Obradović ve ekibi, ebeveynlerin bağırmadığını veya telefonlarını kontrol etmediğini fark etti.
Elbette çocuklara yardım etmek önemlidir. Ekip, yeni bir bulmaca üzerinde çalışırken bir çocuğa yardım etmenin bilişsel gelişim ve bağımsızlığa yardımcı olduğunu belirtiyor.
Bir eli ödünç vermekle çocuğun mücadele etmesine izin vermek arasında bir denge kurmak önemlidir.
Obradović’in belirttiği gibi, “bu ortalamalar içinde çok fazla değişkenlik var ve amacımız genel olarak iyi durumda olan ebeveynler arasında daha ince farklılıklar keşfetmekti.”
Bu araştırma, özellikle pandemi sırasında ebeveynler ve çocuklar her zamankinden daha fazla etkileşim halindeyken geçerlidir.
Sonuç: Eğitim Araştırmaları – Bu fikirden yola çıkarak, tüm ebeveynlere aynı şeyi sorabiliriz. “Çocukları mümkün olan en iyi şekilde desteklemek için çalışmamalı mıyız?” Etki veya dikkat yoluyla olsun, her şeyin çok fazlası genellikle ters tepki yapıyor. Çocukların da kendi şartlarına göre öğrenmesi gerekir.
Kaynak: bigthink.com